Każdy z nas ma swój sposób na robienie notatek w szkole, na studiach, lub na warsztatach – choć na tych ostatnich zazwyczaj mało kto cokolwiek notuje (a pewnie czasem warto).
Niektórzy zapisują każdą linijkę, inni są bardziej kreatywni rozrysowując mapy myśli, lub tworzą wyrafinowane struktury systematyzujące. Istnieje pewna technika notowania, która jest bardziej wydajna, ale także znacznie ułatwia przeglądanie notatek, podczas przygotowywania się do egzaminu.
Ten efektywny sposób notowania to metoda Cornella, opracowana w latach 50-tych ubiegłego wieku, przez profesora Waltera Pauk’a z Cornell University.
Jak używać metody Cornella?
Notatki Cornella to prosty pomysł, dlatego można bez problemu używać tej metody w szkole lub podczas czytania książek. Dobrze sprawdzi się także kiedy przygotowujesz się do egzaminu, sprawdzianu, czy jakiejkolwiek innej okazji gdzie musisz mieć dobrze poukładaną wiedzę.
Oto szczegółowe wskazówki wraz z wizualizacjami:
Kartkę dzielisz na 4 – lub czasami tylko 3 – różne sekcje: dwie kolumny, jeden obszar na dole strony i jeden mniejszy obszar na górze strony. Niektórzy pomijają obszar „tytuł”, by wygospodarować więcej miejsca na pisanie informacji.
Całą treść wykładu (książki) zapisujesz w głównej (najszerszej) kolumnie. Pozostałe pola są pewnego rodzaju systemem nawigacyjnym.
Węższa kolumna po lewej stronie to miejsce na pytania dotyczące notatek, na które można odpowiedzieć podczas przeglądania, oraz słowa kluczowe lub komentarze, które ułatwiają cały przegląd i przygotowanie do egzaminu.
Sekcja na dole służy do zapisania podsumowania każdej strony podczas przeglądania notatek.
Do tej pory wszystko jasne? Dodajmy szczyptę innowacji – metoda Cornella + sketchnoting
W swoim tradycyjnym ujęciu metoda Cornella dysponuje co najwyżej strzałkami, punktami oraz punktorami, które pomagają nadać jakąś ciekawą strukturę. Czasem te dodatkowe elementy pojawiają się kiedy potrzebujemy rozgałęzić główną myśl.
Pójdźmy o krok dalej, i uczyńmy z naszych zapisków super efektywne – samo – wpadające – do – głowy notatki.
– No ale jak? – zapytasz.
Zachowujesz całą ramę, którą wymyślił Walter Pauk. Ale dodatkowo, w głównym polu do notatek umieszczasz proste rysunki, które nadają dynamiki, i powodują, że jeszcze szybciej zapamiętasz tekst. I co najważniejsze – wzrokowo skojarzysz stronę, kiedy będziesz chcieć przypomnieć sobie dane zagadnienie. Dokładnie tak, jak na poniższym przykładzie.
Tworząc notatkę na potrzeby tego artykułu przeanalizowałam tekst Łowcy Pomysłów – 4 etapy procesu twórczego, czyli skąd się biorą pomysły?
Można zauważyć, że rysunki i linie pomocnicze, których użyłam tworzą zrozumiałą całość prawdopodobnie tylko dla mnie. I o to chodzi! Notatka Cornella ma służyć osobie, która ją tworzy.
Jeśli obawiasz się rysowania nawet najprostszych obrazków, wspomagaj swoje notatki strzałkami, ramkami i wszelkimi liniami, które będą nadawać strukturę – to też jest notowanie wizualne.
W efekcie dysponujesz notatką, słowami kluczowymi, pytaniami (które możesz otrzymać na egzaminie) oraz krótkim podsumowaniem (Też możesz je zwizualizować!)
Przeczytaj ponownie swoją notatkę, dopisz pytania lub słowa kluczowe, jeśli wcześniej tego nie zrobiłeś. A na dole zapisz podsumowanie. Możesz za każdym razem dzielić stronę na części lub wydrukować sobie szablony notatek Cornella.
W następnych artykułach z tej serii, przedstawię kolejne metody efektywnego notowania ⇒ Zobacz: Metoda boxów + sketchnoting
Zachęcam Cię do zapisywania wiedzy z wykorzystaniem notowania wizualnego (sketchnotingu). Na pewno zauważysz różnicę!
Powodzenia w nauce 🙂